Ferdinand Brunetiére i Jean-Jacques Rousseau, czyli o Bolesławie Orłowskim

Bolesław Orłowski to romanista i pedagog z przełomu XIX i XX wieku. Był to specjalista badający dzieje francuskiej kultury, a przede wszystkim literatury. Poznaniak pozostawił po sobie wiele dzieł, które stały się dla wielu przyszłych naukowców filarami badawczymi. Poznajmy losy poznańskiego docenta.

Bolesław Orłowski przyszedł na świat 31 lipca 1887 roku w Poznaniu, na terenie zaboru pruskiego. Swoją edukację pobierał poza terenami Cesarstwa Niemieckiego. Wiedzę zdobywał we Lwowie oraz w Paryżu.

Powrócił następnie do Lwowa, gdzie pracował jako nauczyciel w szkole średniej, a potem jako lektor języka francuskiego na Uniwersytecie Lwowskim. Nie pozostał w tym miejscu długo, gdyż przeniósł się do Poznania. W stolicy Wielkopolski pracował jako lektor, później zaś jako zastępca profesora historii literatury francuskiej na Uniwersytecie Poznańskim.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej wziął udział w konflikcie jako ochotnik.

Jeszcze w 1921 roku otrzymał nominację na docenta. Jego zainteresowania badawcze dotyczą dzieje francuskiej kultury, a przede wszystkim literatury. Śledził losy między innymi Jean-Jacques Rousseau oraz Ferdinanda Brunetière’a.

Bolesław Orłowski na fotografii z XX wieku. (źródło: wiki)

Historia docenta Uniwersytetu Poznańskiego nie skończyła się dobrze. Zginął tragicznie 15 czerwca 1921 roku. Według różnych danych, tego dnia dokonał samobójstwa.

Kacper Mizdal, pasjonat historii, autor popularnego w mediach społecznościowych cyklu ,,Historia z Kacprem”.