Włocławek, czyli o życiu Stefana Pachnowskiego
Stefan Pachnowski był działaczem Polskiej Organizacji Wojskowej oraz prezydentem Włocławka z lat 1926-1933. Jest ofiarą reżimu nazistowskiego.
Stefan Pachnowski urodził się 30 czerwca 1892 roku w Piaskach, koło Kutna (dzisiejsze województwo łódzkie). Przyszedł na świat na terenie zaboru rosyjskiego. W 1912 roku ukończył szkołę handlową w Łodzi, a w 1925 roku wydział prawa na Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego (dzisiejszy Uniwersytet Warszawski). Uczelnię ukończył jako magister prawa.
W latach 1916-1918 Stefan Pachnowski należał do Polskiej Organizacji Wojskowej w Kutnie. 11 listopada 1918 roku aktywnie uczestniczył w przejmowaniu władzy w Kutnie od Niemców, po czym objął stanowisko zastępcy starosty Stanisława Chrzanowskiego. W latach 1926-1933 Stefan Pasławski był prezydentem Włocławka. Za jego prezydentury, a dokładniej w 1927 roku granice miasta poszerzono o leżący na prawym brzegu Wisły Szpetal Dolny. Stefan Pachnowski walczył z problemami straży pożarnej, jak i z bezrobociem. Funkcję tą pełnił do 1934 roku, gdyż 1 kwietnia 1934 roku prezydentem Wrocławka został Tytus Czaki (jako komisarz rządowy). Warto wspomnieć, iż Stefan Pachnowski był także przewodniczącym Komitetu Budowy Kujawskiej Elektrowni Okręgowej we Włocławku. W latach 1927-1935 roku należał do Związku Miast Polskich. Od 1927 roku zasiadał w Zarządzie i Komitecie Wykonawczym wspomnianego ZMP.
Prezydent Włocławka Stefan Pachnowski na fotografii z XX wieku. (źródło:NAC)
W latach 30. XX pełnił funkcję dyrektora wojewódzkiego biura Funduszu Pracy w Nowogródku. Należał także do zarządu Związku Synarchistycznego. W Łodzi współorganizował polskie ugrupowanie polityczne o charakterze piłsudczykowskim, czyli Polską Partię Radykalną. Ugrupowanie to w listopadzie 1936 roku przemianowano na Polską Partię Narodowo-Radykalną. Partia ta istniała do 1939 roku. Był współzałożycielem i redaktorem „Nowych Dróg” i „Nakazu Dnia”. Współpracował z „Kurierem Porannym”, w którym publikował artykuły.
Podczas II wojny światowej Stefan Pachnowski został aresztowany przez hitlerowców. 18 listopada 1942 roku przewieziono go z Warszawy do niemieckiego obozu Auschwitz-Birkenau. Został przez nazistów zamordowany 1 lutego 1943 roku.
Stefan Pachnowski za swoją działalność niepodległościową, samorządową oraz społeczną został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (miało to miejsce 10 listopada 1928 roku) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (11 listopada 1938 roku).
Facebook Comments
